مرد: گرگ تنها

به گفته‌ی روان‌شناس «مارتین اُس‌تِگور»، بخش بسیار عمده‌ای از مشکلاتِ روحی مردان، ناشی از نقشِ اجتماعی و ساختارِ بیولوژیکی آنان است. او می‌گوید: مرد گرگی است تنها؛ و رفتار او عمدتاً متأثر از رابطه‌ی رقابتی با مردانِ دیگر است. زنان هم اهلِ رقابت هستند، اما زنان به مراتب بهتر و سریع‌تر با هم‌دیگر به گفتگو می‌نشینند و با گروههای بزرگتری می‌جوشند.

پس مسائلی هستند که یک مرد نمی‌تواند برای حل‌شان از یک زن کمک بگیرد. یک مرد ناچار است که با مرد دیگری تماس داشته باشد تا متوجّه شود که او هم جدا از سایر مردان نیست.

به بیانِ تخصصی، سخن از کشمکشِ مرد، بینِ استقلال و وابستگی است. به‌ویژه وقتی‌که مرد قرار است به یک زن یا یک کودک گره بخورد، گرگِ تنها به چالش کشیده می‌شود. ایفایِ نقشِ پدر، خود به تنهایی منبعِ بسیاری از مشکلات است. و اگر چه تراپی ممکن است در مواردی راهگشا باشد اما در بیشتر موارد، غیرمعمولی نیست که مردان نتوانند بهره‌ی چندانی از تراپی ببرند.

یک تراپیست، به سختی می‌تواند یک مرد را از آن‌چه در درونش می‌گذرد به حرف وادارد. چرا که او خود را برملا نمی‌کند. او عادت دارد که در هر دو رابطه، چه با خود و چه با تراپیست، نقشِ منفعلی را بازی کند. گفتگو در باره‌ی احساساتِ درونی‌اش، مثلِ شلوغی و سروصدا در گوش‌‌اش ناخوشایند است و از آن می‌گریزد. او مردِ عمل است و حرکت به جلو.

نوشته‌ی: روان‌شناس «مارتین اُس‌تِگور» Martin Østergaard
از دانمارکی به فارسی: قادر شافعی

Advertisements